Najnowsze badanie zespołu miejskiego Res Publiki poświęcone kulturalnym potrzebom i możliwościom polskich seniorów wskazuje, że istnieje ogromna przepaść między ofertą kierowaną do aktywnych, zaangażowanych i zdrowych seniorów a słabszych i wykluczonych. Twórcy raportu podkreślają, że rola animacji kultury w tworzeniu wygodnych warunków do starzenia się jest bardzo ważna i społecznie potrzebna.
Według Eurostatu w 2060 roku będziemy jednym z najstarszych społeczeństw Europy. Aż 33 proc. Polek i Polaków osiągnie tzw. trzeci wiek (65+). Co więcej, już teraz 16 proc. Polaków jest w wieku poprodukcyjnym, a w niektórych polskich gminach procent ten wynosi kilka, a nawet kilkanaście punktów więcej. Jednocześnie w badaniach europejskich dyskryminacja ze względu na wiek jest wymieniana jako najczęściej doświadczana forma dyskryminacji w Polsce. Problem ten objawia się na różnych poziomach – m.in. w dostępie do wydarzeń społecznych i kulturalnych.
Jak wygląda obecnie oferta kulturalna, z której korzystać mogą najstarsi mieszkańcy polskich miast? Czy władze i środowiska kulturalne pracują nad rozwojem kultury, myśląc o aktywnych i z różnych powodów nieaktywnych osobach starszych? Jak tworzyć ofertę i skutecznie docierać z nią do aktywnych oraz samotnych i wykluczonych seniorów? ? Czy starsze i nowe budynki instytucji kultury w polskich miastach są dostosowane do potrzeb osób starszych? Jak sprawić, by kultura była narzędziem realnej zmiany w życiu wykluczonych seniorów?
0 komentarze:
Prześlij komentarz